Het verhaal van Ilse

“Je krijgt je leven terug”

Zo’n 20 jaar geleden onderging Ilse* (51) een ruggenmergoperatie. Door die ingreep kreeg ze last van ongewenst urineverlies, een gevolg van verzwakte bekkenbodemspieren. Dankzij kinesitherapie geraakte ze er gelukkig volledig van hersteld, maar dat was slechts tijdelijk…

Na een nieuwe operatie, aan het oog, kreeg Ilse een klontertje in haar voet. Hierdoor moest ze stoppen met anticonceptie. Hierdoor veranderde haar hormoonspiegel en kreeg ze opnieuw last van ongewenst urineverlies. “Net zoals de eerste keer, maar nu veel erger. Ik ben terug naar de kine gegaan waar mijn bekkenbodemspieren werden gestimuleerd met elektroden. Het loste niks op. Het probleem bleef.”

Hoe voelde je je toen?

“Als niks lijkt te helpen, zakt de moed je in de schoenen. Je zelfvertrouwen vermindert. Je durft minder weg te gaan of te sporten uit schrik voor een ongelukje. Ik gebruikte wel inlegkruisjes, en op het laatst zelfs incontinentiemateriaal, maar dat gevoel van onzekerheid begon steeds zwaarder te wegen.”

Je hebt dan contact opgenomen met het Urologisch Centrum?

“Ik had me al langer geïnformeerd bij de artsen waar ik in behandeling was voor mijn eerdere operaties en bij mijn huisarts. Zij minimaliseerden echter mijn probleem en vonden een ingreep niet nodig. Maar kine haalde niks meer uit en de alternatieve niet-chirurgische oplossingen die ze voorstelden waren zo omslachtig en zouden het urineverlies nooit definitief stoppen. Dat heeft dokter D’hulst van het Urologisch Centrum mij uiteindelijk ook bevestigd.”

Na de nodige onderzoeken heb je beslist om je te laten opereren?

“Ja, in het Urologisch Centrum heb ik alles nog eens grondig doorgesproken en, gezien mijn medisch verleden, heeft dokter D’hulst mij vervolgens een TOT-operatie aangeraden (bij een Trans Obturator Tape operatie wordt een kunststof bandje via de vaginavoorwand onder de plasbuis zijdelings vanaf de lies via een opening in één van de bekkenbeenderen aangebracht). Een operatie was op dat punt sowieso de enige optie om mij volledig van het probleem af te helpen. Andere behandelingen zouden alleen maar tijd rekken.”

Hoe is de ingreep verlopen?

“In vergelijking met mijn vroegere operaties was dit een kleine, pijnloze ingreep zonder complicaties. Ik heb er achteraf nauwelijks iets van gevoeld. Je moet het de eerste weken natuurlijk wel rustig aan doen en zeker geen zware voorwerpen heffen. Dat heb ik ook niet gedaan want ik was bang dat het kunststofbandje zou kunnen scheuren, maar ondertussen weet ik dat dat blijkbaar niet kan. Ik kon trouwens al vlug weer aan het werk en dat was een hele opluchting.”

We spreken Ilse enkele maanden na haar ingreep en ze klinkt duidelijk tevreden. “Ik heb mijn leven terug, hé. Als ik op voorhand had geweten dat alles zo vlot zou verlopen dan had ik niet zo lang gewacht. Ik ben helemaal verlost van dat vervelende, oncomfortabele gevoel en dat doet echt deugd.”

*fictieve naam, wenst anoniem te blijven